I don’t need a watch, the time is now or never.
Ik ga me niet excuseren. Al maanden hoor je op het einde van de podcast mijn stem die vraagt om je in te schrijven op Honger Naar Meer, mijn maandelijkse nieuwsbrief… die al maanden niet meer kwam. Well, what can I say? Life got in the way.
Het leven, het is wel goed geweest nochtans! Ik werkte vorige zomer als extra bij Onism in Blankenberge (naast mijn gewone job bij Bar Bulot) en dat was fijn. Zo fijn zelfs, dat chef Korneel bekroond werd met de titel Prijs-Plezier 2023 voor Vlaanderen van Gault-Millau.
Na de zomer vertrok ik richting Mexico om stage te lopen bij Xokol, volgens mij een van de beste restaurants in het land. Ik werd er nog dieper ondergedompeld in de fantastische wereld van de Mexicaanse keuken, leerde er ongelofelijk veel, had een zat zot goede tijd (Ok ik ben er af en toe na het harde werk ook zacht geweest van een copita mezcal teveel) en ben ongelofelijk trots dat ik dit kon gaan doen.
In tussentijd bleef de podcast lopen met een hele resem aan fantastische gasten: Sofie Dumont, Sarah Vande Velde, Herwig Van Hove, Struisvogelboerderij Schobbejakshoogte, Sandra Bekkari, Bert Bruyneel, Paul Florizoone, Piet Huysentruyt, Ghina Bazzi, Het Slakkenhof en de fenomenale Marlies Beckers. Ik verschiet er zelf van hoeveel dat er zijn nu ik ze zo even opsom. Maar meer dan dat, ik kwam de laatste tijd af en toe nieuwe mensen tegen die me vertelden luisteraar te zijn van de podcast en daar ben ik echt van weggeblazen. Het is soms heel alleen werken, in tegenstelling tot muzikanten of acteurs op een toneel, die hun publiek voor zich zien en daarom vind ik het iedere keer opnieuw knettergek dat er zoveel geluisterd wordt. En dat is zo ongelofelijk fijn!
We zijn ondertussen een half jaar na mijn laatste mailtje, ik werk nog steeds voor hetzelfde bedrijf maar op een nieuwe, prachtige locatie en ik heb vooral nog heel veel zin om meer te weten… Over Eten. 2023; This podcast ain’t going anywhere!
Vorige maand en deze Maand.
Vorige maand had ik Toon van Ottercider te gast. Toon begon met zijn vrouw Laura door een prijs te pakken voor een product wat nog niet bestond. Dat werd appelazijn. Voor je appelazijn kan maken, moet je cider maken, dus Toon en Laura sloegen eigenlijk een stap over om dan terug te keren en toch die cider op de markt te brengen. We hebben hier geproefd, en gesukkeld om die fles open te maken met een plamuurmesje. Gelukkig hebben de mensen van Torp.be mij een degelijke opendoener gestuurd, dus in de toekomst gaan we niet meer aanmodderen!
Daarna kwam Frederic Van Tricht langs, derde generatie kaasaffineur en hadden we het over kaas, al dan niet van dierlijke oorsprong, in zijn vele vormen, maar ook wat het nu juist betekent om kaasaffineur te zijn en leverancier van de sterren. Voor de meeste horeca-leveranciers betekent dat simpelweg dat er sterrenrestaurants onder de klanten zijn, maar in het geval van Van Tricht mag je dat letterlijk nemen: hun kaas ging naar het International Space Station!
Voor februari moet ik eerlijk bekennen, ik heb mijn planning nog niet volledig gemaakt. Deze week komt een nieuwe aflevering online met Carl Adriansens, boer op Hof Ter Meulen in De Haan, die zijn traditionele varkenskweek liet vallen om minder, en beter gekweekte mangalica varkens te houden. Een zeer interessante babbel over korte keten, anders landbouwen, bijna een internationale rel aan de Britse grens veroorzaken en “Tzwien deur de bjeten jagen”.
Daarna laat ik nog niet helemaal in mijn kaarten kijken, maar het staat in de sterren geschreven wie komt. 16 februari. Come rain or shine, er komt zoieso een aflevering online!
Leesvoer.
Zonder enige twijfel blijf ik dit boek aanraden. Piet Huysentruyt zijn biografie leest als een roman. Bomvol anekdotes van zijn schooltijd, stages, zijn ouders en zijn avonturen als Vlaanderen’s gekendste TV chef. In zijn podcastaflevering lichtte hij een tipje van de sluier, maar dit is een boek die moeilijk neer te leggen is eens je begint. Zelfs mijn chef op het werk, die toegeeft weinig te lezen, is gefascineerd door de vele verhalen van Piet die neergepend werden door Edward Vanhoutte.
Leesvoer van een andere categorie, want verandering van spijs doet eten, is de nieuwe nieuwsbrief van Saskia Neirinckx. Saskia is PR strategist en Trend Consulant voor de hospitality industrie en weet als geen ander wat er leeft in de wereld van food & drinks. In deze makkelijk te verteren nieuwsbrief houdt ze je op de hoogte van alle nieuwste foodtrends, waardoor je niet zelf uren spendeert aan up to date te zijn. Het is een LinkedIn newsletter, dus je hoeft je zelfs niet te abonneren!
Will travel for food.
Mijn ex-collega Michiel Beuselinck is nu eindelijk begonnen. Zijn eigen zaak, Beus, is een feit. Diep in West-Vlaanderen, in Passendale (tussen Ieper en Roeselare), vind je zijn restaurant die hij samen met zijn vriendin Maria Mol runt. Beiden hebben ervaring in topzaken zoals Hertog Jan***, Bar Bulot*, De Zuidkant*, Blueness, Saint Nicolas** en meer. Het is een huiskamer restaurant, dus intiem, met gevoel en smaak.
We konden als collegas natuurlijk de afbraak- en andere bouwwerken volgen, maar het is zeker de moeite om deze kerel in de gaten te houden. Als hij aan staff food begon, dan was het altijd een feest en dat krijg je nog meer verfijnd op het bord in Beus.
Adres:
Molenstraat 66
Passendale.
Een ander restaurant die ik recent uitprobeerde was Vis van A. Bart De Pooter zette eind vorig jaar een streep onder De Pastorale, maar kreeg er een ongelofelijk workload voor in de plaats. Tal van projecten schieten als paddestoelen uit de grond en daar is Vis van A er 1 van. Met een ongelofelijk zicht op de Schelde kun je genieten van allerlei heerlijke visgerechten. Verse garnalen en vis aangekocht op Belgische visveilingen zorgen ervoor dat je ze enkel verser gaat krijgen als je zelf op zee gaat. Prachtig interieur, verschillende zones; die fine dining, sushibar, viswinkel, delicatessenzaak en cocktailbar samenbrengen in een unieke ontmoetingsplek met een fantastisch ontworpen decor. Check zeker mijn persoonlijke instagramstories om een sneak peak te werpen op dit pareltje.
Het enige wat ik graag nog had gezien waren Belgische Oesters (gekweekt in Oostende!), maar ik ben echt fan van het concept. Dit wordt het wel een van mijn go-tos als ik in Antwerpen ben!
Quenched your thirst?
Ik ga wel toegeven, ik heb dit gemist. Het podcasten is leuk, maar deze extra touch maakt het nog leuker. Ik ga mijn best doen om het niet weer een half jaar te laten liggen dit jaar… Maar laat gerust weten wat je ervan vindt! Niets vind ik fantastischer dan bericht krijgen van wie de podcast luistert en deze nieuwsbrief leest. Samen vormen we een community en ik teer echt op de inspiratie die jij me oplevert!
Tot snel! Beloofd.