Thuiskomen.
In november 2008 kreeg ik de sleutels van mn eerste studio op de zeedijk in Oostende. Ik sleurde mijn karige bezittingen uit mijn kleine kamertje thuis, dumpte die in mn knalrode Renault Kangoo en verhuisde. Elk jaar op facebook krijg ik nog de memories van mn eerste housewarmingsfeestje te zien, de eerste aanzet om dat van een kille verouderde studio tot een warme thuis te transformeren, tot ik opnieuw ergens anders heen trok. Sinds die tijd heb ik al heel wat andere plekken tot een thuis mogen vormen, maar mijn ouders, die bleven al die tijd in mijn ouderlijke huis wonen.
Vorige maand kreeg een whatsappje van mn vorige chef met de vraag of ik op een zondag en een maandag nog kon werken. Die dagen komen mij meestal wel goed uit om dingen te doen, want ik ben dan niet aan de slag op mijn vaste job, dus ik stuurde terug dat het ok was.
Ik wandelde die keuken binnen en dat voelde zo’n beetje aan als na lange tijd in je eigen stek opnieuw bij je ouders thuiskomen. Je weet perfect nog waar alles ligt, je hoeft je niet te schamen om recht te staan en iets uit de frigo te nemen en in de meeste gevallen is iedereen ook blij om je terug te zien. Misschien brengt je zus een nieuw lief mee en dat is dan wel wat aftasten, maar meestal vind je wel snel een klik… Net alsof ik ook met de nieuwe kok in het restaurant heel snel aansluiting vond om als vanouds “sjette” te kunnen geven. Het was leuk om er nog even terug bij te kunnen zijn in het restaurant. Een beetje in een warm nest thuiskomen… maar toch ook blij zijn dat je ergens anders je eigen stekje hebt waar je je eigen ding kan blijven doen.
Zoals deze podcast.
Vorige maand
Dankzij Breandan Kearney kreeg ik heel veel goesting in ons culinair erfgoed. Met Belgian Smaak, zijn platform, schrijft en podcast deze Ier over de speciale dingen van onze belgische smaak: van bier tot Geraardbergse mattentaarten, van de Kust to de paters van Chimay; hij houdt de vinger aan de pols van wat er in ons landje beweegt en brengt het dankzij zijn outsider-looking-in perspectief heel mooi naar voor.
Peppe Giacomazza hoeft eigenlijk geen introductie meer nodig: het njam gezicht en chef van La Botte in Genk is misschien wel ‘s lands gekendste Italiaanse chef. Ik nodigde hem uit om te praten over zijn nieuwe boek Identita, zijn roots, njam en uiteraard de Italiaanse keuken.
It’s The Most Wonderful Time Of The Year!
Nee, ik heb het niet over Christmas en aanverwanten: neenee, het is Spotify Wrapped!
Ik ga mijn embarrassing luistergewoontes niet delen en ook mijn guilty pleasure top artiesten die hou ik gewoon voor mezelf, maar wat ik wel wil doen is iedereen even danken die dit jaar luisterde naar een of meerdere Over Eten afleveringen. De respons die ik kreeg en het aantal mensen die me tagde op Instagram zorgden voor een ongelofelijk warm gevoel vanbinnen en dat maakt me niet alleen supertrots op deze kleine podcast, maar ook ongelofelijk blij dat jij deze podcast ook apprecieert, elke twee weken opnieuw!
Daarom, deze screenshot van mijn spotify wrapped, maar vooral: de perfecte gelegenheid om nog eens dank u te zeggen.
Nieuwe Podcast!
Ik lanceer een nieuwe podcastreeks op 13 december. Oostende Verteld is een podcast die ik maak en produceer, maar lang voor er ooit sprake was van podcasts, was dit een boek geschreven door Karel Jonckheere.
Het is een verzameling verhalen over onze vaderstad Oostende waarin 20 eeuwen menselijke geschiedenis ondervraagd werden. Ik blies het stof van deze kronieken, vertaalde ze naar het Oostends en gaf ze nieuw leven door het gebruik van muziek en geluidsfragmenten.
De trailer, die kun je nu al beluisteren, de eerste twee afleveringen kun je horen vanaf 13 december, niet toevallig de 30e verjaardag van het overlijden van de auteur. Daarna volgt elke maand een nieuw hoofdstuk.
Gault&Millau
Deze week verscheen de nieuwe Gault&Millau gids. Misschien wel een van de belangrijkste en invloedrijkste culinaire gidsen naast Michelin. Het verschil zit hem in de aanpak en hoe de punten gegeven worden: Gault&Millau hanteert een puntensysteem op 20 en 5 koksmutsen. Gelijkenissen die zijn er ook: beide gidsen weten vaak feilloos de beste plekken naar waarde te schatten.
Robby Sallaets, aka Minister Van Eten zette in zijn nieuwsbrief de cijfers even op een rijtje: 1385 restaurants die in de gids opgenomen zijn, 170 nieuwe restaurants en 165 stijgers. Ik blijf herhalen dat we in ons land ongelofelijk culinair verwend zijn en dit bewijst het opnieuw! Een aantal podcastgasten die scoorden ook enorm goed in deze editie:
Martijn Defauw (Rebelle) en Jonas Kellens (Dim Dining) werden beloond met een score van 16/20 in de gids en belandden zo in de categorie “New On Top”
In Brugge werd Bar Ran van Ran Van Ongevalle verkozen tot cocktailbar van het jaar 2024.
Willem Hiele en Carcasse, het vleesrestaurant van Hendrik Dierendonck, stegen ook in de lijst naar 15,5 en 14,5 op 20 respectievelijk. Die laatste werd dit jaar ook al eerder verkozen door een andere lijst tot Beste Steak restaurant van Europa.
Op de foto sta ik met Saskia Neirinckx, de wonder-woman achter The Wicked PR.
Pupuseria
ik was laatst in Brussel voor Spirits In The Sky, een drankenbeurs van importeur The Nectar. Maar voor je een middagje sterke dranken proeft, dan leg je misschien best een fond. Ik deed dat door middel van El Salvadoreense pupusas. El Pulgarcito is ‘s lands eerste pupuseria en die maken pupusas en andere El Salvadoreense specialiteiten. Pupusas een schijf gemaakt van maisdeeg (masa) gevuld met kaas en andere vullingen zoals chicharron, loroco, garnalen,champignons… die gegrild worden tot het deeg klaar is en de kaas gesmolten. Dit wordt dan geserveerd met een curtido, een soort gepekelde koolsla en een eenvoudige tomatensalsa. Allesbehalve fine dining, maar een oerklassiek gerecht uit dit centraal-amerikaans land en het was al meer dan 10 jaar sinds ik er nog eens had, dus ik was dolenthousiast. Fun fact: elke tweede zondag van April is nationale dag van de Pupusa in El Salvador.
El Pulgarcito heeft twee locaties in Brussel: 1 pupuseria en 1 restaurant.
Schrijven over Jenever
Het jenevermuseum in Hasselt heeft een pak kennis in huis over de geschiedenis van Jenever in ons al bij al kleine landje. Er waren ooit meer dan 800 stokerijen doorheen de Vlaamse land verspreid, de meeste daarvan zijn ondertussen verdwenen.
Deze kennis kun je ten dele opdoen door een interactief bezoek aan het Jenevermuseum, maar het gros van de ondertussen 600 paginas aan informatie, die is niet toegankelijk voor het grote publiek en zo blijft deze tot nu toe verborgen.
Het jenevermuseum organiseert daardoor in verschillende stokerijen distill-a-thons waar je met taart -en jenever!- samen een aantal wikipedia artikels kan schrijven over de geschiedenis van onze jeneverstokerijen. Samen met andere enthousiastelingen kun je zo helpen om deze kennis te bewaren en beschikbaar te maken voor anderen en op de koop toe kun je nog wat jenever proeven. Win-win, toch?
Er zijn er reeds twee gebeurd in het Jenevermuseum zelf, maar er volgen er nog heel wat meer, zoals in de Abdij Maagdendale in Oudenaarde, bij Filliers in Deinze, het industriemuseum in Gent en nog meer.
Meer info vind je op de website van het Jenevermuseum: www.jenevermuseum.be
De Filliers aflevering van Over Eten beluister je hier:
Speculoos of speculaas?
Dat is een vraag die vaak gesteld wordt en eigenlijk weinig mensen weten hoe dat komt dat er een verschil is. Ik heb altijd het gevoel dat de twee zo maar wat door elkaar gebruikt worden. Waarschijnlijk dat je dat in de winkels ook zo gaat zien, zeker nu ze in allerlei sinterklaasvormen te vinden zijn!
Regula Ysewijn is niet alleen ‘s lands grootste kenner van Engelse of Britse culinaire tradities, ze is ook een groot verzamelaar van speculaasvormen. Mooie houten bakvormen, vol kleine details uit het hout gesneden… Daarin geeft ze haar speculaasrecept een mooie vorm. De geschiedenis van dit koekje en dat recept, die vind je ofwel in haar boek Van Wafel Tot Koek, of gewoon in haar nieuwsbrief die je hier gratis kan lezen.
Hot Hot Hot!
Voor internationale transplants die wat warmte gewoon zijn is ons Belgenlandje vaak een aanpassing. Niet alleen onze grauwe winterdagen, maar ook in ons eten zijn we niet echt gewoon om veel hitte toe te voegen. Ik herinner me dat we ooit een klacht gekregen hebben van een gast in het restaurant dat de tomatenpoeder die we gebruikten echt wel te pikant was.
LA Native Anthony Tartan woont hier al 9 jaar, maar had een chronisch tekort aan hot sauce om zn eten bij te kruiden. Hij maakte al een eindje hot sauce voor zichzelf, maar is nu eindelijk begonnen om deze saus te bottelen en te verkopen. Er zijn een 5 tal varianten beschikbaar en die ga je vanaf begin volgend jaar op de webshop kunnen kopen. Op dit moment wordt het een DM op insta, maar hou het zeker in de gaten!
https://www.instagram.com/9000hotsauce/
De ene hand eet de andere
In Antwerpen viert Chocolatier Goossens de 160e verjaardag van Elixir d’Anvers door Antwerpse Handjes te maken met Elixir d’Anvers Reserve, Elixir die extra lang mocht rijpen op eikenhouten vaten. Deze limited editie Antwerpse Handjes hebben een buitenlaagje van Belgische chocolade die een kern van amandelpasta en de typische kruidensmaak van Elixir d’Anvers samensmelt tot een rijk, luxueus geheel.
Vanaf 1 december te verkrijgen bij Chocolatier Goossens in Antwerpen of via hun webshop.
Boekentips
De beste tijd van het jaar is er! Die waar je ongegeneerd je familie en/of vrienden mag vragen om de dingen die je wil. Bij mij staan boeken altijd hoog op het verlanglijstje, dus hier zijn een paar tips!
Verbeterd Recept - Eva Kestemont
Eva Kestemont, vorige week nog uitgeroepen tot YIP (Young Influential Person) of the year door onlinemagazine June, nam een deep dive in de wereld van ultrabewerkt voedsel en schreef er een boek over. In mensentaal legt ze uit wat ultabewerkt voedsel nu precies is en dan vormt de rest van dit boek een basis om na te denken over hoe we onszelf willen voeden in de wereld van de toekomst. Is er plaats voor dit ultabewerkt voedsel? Zijn er alternatieven? Hoe kunnen we meer genieten van eten en hoe kan dit passen in een duurzame toekomst. Informatief boek die misschien niet altijd in lijn ligt met mijn manier van denken, maar zeker stof genoeg tot nadenken geeft… en dat is altijd een meerwaarde!
De Klassiekers - Luc Bellings
80 recepten geselecteerd door topchef Luc Bellings, klassiekers met recepten om ze te maken zoals het hoort. Some say the classics never go out of style en als je kijkt naar het succes van zeetong met peterselieboter of vol-au-vent of balletjes in tomatensaus, dan weet je gewoon dat dit gezegde 100% waar is. De nostalgie druipt van elk gerecht in dit boek, zonder dat ze ouderwets aanvoelen. Een van mijn absolute favorieten in dit boek: gegrilde pladijsfilet met asperges, linzen, pancetta en mosterdsaus. Maar dan voorlopig zonder asperges want die zijn niet in seizoen nu.
Het Groot Cafeboek Belgie - Sofie Vanrafelghem
Master Beer Sofie Vanrafelghem doorkruiste heel België op zoek naar cafés met de beste bierkaarten en de leukste adressen om ongedwongen aan de bar te hangen. Een deftige herberg in een statig kasteel, een brouwerscafé in een voormalige dorpsschool of een artistieke kroeg in een heuse kunstgalerij, maar ook een eeuwenoude herberg waar de rivier door de bierkelder stroomt... Ze passeren allemaal de revue in Sofies eigenzinnige rondreis door het Belgische cafélandschap. En natuurlijk weetjes over bier brouwen, beer-food combinaties en zelfs toeristische tips in de buurt van de cafes die je nu zeker gaat willen bezoeken. Zo kun je het thuis toch uitleggen waarom je daar per se heen moet.
Sweet Table - Sarah Renson
Ik snap niet hoe ik dit boek onder de radar heb laten passeren dit jaar. Sarah Renson was niet weg te slaan uit de media en deze patissiere gaf een nieuwe schwung aan de wereld van taartjes en gebakjes. Na stages in Hof Van Cleve,Zuut en Demeestere en werkervaring bij Joost Arijs en The Jane is het geen verrassing dat ze goede taarten kan bakken. In het boek vind je 65 van haar heerlijke ongekunstelde taarten, koekjes, ijs en desserts bomvol smaak.
Partydrinks
Iedereen houdt ondertussen wel van een lekkere cocktail. Wat niet altijd even gemakkelijk is, is de mise-en-place doen als je spontaan een cocktail wil maken of als je toevallig de designated mixologist wordt op het komende kerstfeestje bij familie of nieuwjaar bij vrienden.
Lennert en Florien, twee ex-collegas van me, lanceerden nomuss, een no fuss cocktail mixer. Wat je krijgt in een fles nomuss is alles wat je nodig hebt om een cocktail te maken, behalve de sterke drank (of alternatief) zelf. Dit zorgt ervoor dat je zonder veel moeite een heel breed palet aan cocktails op tafel kan toveren. Ik was op hun stand aanwezig op de horeca expo en zag hoe ze even snel een margarita tevoorschijn toverden als een daisy, enkel door de tequila te veranderen door cognac. En de pisco sour die ze daarna maakten zag er ook heerlijk uit. Eigenlijk is nomuss een beetje zoals de taartmixen van de cocktailwereld: je moet zelf nog de cocktail maken, maar het harde werk van de voorbereiding, opkuis en afval wordt je uit handen genomen, waardoor je meer tijd overhoudt voor je gasten.
Te verkrijgen via www.nomussmixers.com
Volgende Maand
Manon Van Aerschot is freelance culinair journaliste, blogger, auteur, recept-ontwikkelaar en foodstyliste. Ik volg haar al een aantal jaar en bewonder haar wel voor de vele diverse projecten die ze schijnbaar moeiteloos mee goochelt. Haar passie voor lekker eten kreeg ze mee van thuis, haar enthousiasme werkt aanstekelijk en haar zoektocht om van haar passie haar job te maken is absoluut inspirerend. Een dame wiens werk je ongetwijfeld al heel vaak tegengekomen bent zonder te weten dat zij er achter zat. De ideale gelegenheid om “Macaron Manon” beter te leren kennen!
5 jaar geleden opende Nick Hofman zijn Ramen zaak in Gent. Maar voor hij tot dat punt kwam, had hij al een hele weg afgelegd: voor hij op reis ging naar Japan was hij niet echt warm voor ramen. Tot hij ze daar proefde. En dat niet uit zijn hoofd kreeg. Hij reed duizenden kilometers om zijn fix te vinden, maar kwam telkens teleurgesteld terug. Dus was zijn enige optie om opnieuw naar school te gaan. In Japan. En dat leidde indirect tot de langste Over Eten aflevering tot nu toe, over een simpele kom ramen.
Honger gestild?
Ik heb niet vaak last van FOMO. Maar toen het whiskymerk Highland Park vorige maand een “Over Eten podcast samenkomst” organiseerde, dan vond ik het toch spijtig dat ik er niet bij kon zijn. Nuja, het was eigenlijk vooral een brand activatie die toevallig plaatsvond op mijn werk (Bar Bulot Zedelgem) met eigenlijk best veel podcastgasten: Ran Van Ongevalle, Gert De Mangeleer, Dieter Moeyaert en hun dag begon in de oesterkwekerij van Aquacultuur Oostende. Het ging me eigenlijk niet om de whisky. En in mn verlof had ik ook niet de nood om per se op mijn werk te zijn…
Het is een privilege om hier op mijn zolderkamertje te mogen praten met al mijn gasten en als ik dan nog eens de kans krijg om met een of meerdere podcastgasten te hangen, dan spring ik graag op die opportuniteit… Want daarover gaat het in deze podcast. Het is een podcast over eten, voor nieuwsgierige eters en drinkers, maar eigenlijk gaat het over mensen. want zonder die mensen zou dit nooit zo’n veelbeluisterde, boeiende podcast geworden zijn!
Tot volgende maand!